!!! زنده باد کودکی

دخترنازم! سعی کردم دوران بارداری لحظات خوبی باهم داشته باشیم. در این دوران قرآن رو ختم کردم. چندهزار صلوات فرستادم. سعی کردم همیشه نمازمو اول وقت بخونم. خرما زیاد خوردم که صبور بشی. سیب و به و گلابی خوردم که خوشگل و خوش اخلاق بشی. و خیییلی کارای دیگه. بعضی وقتا هم دستمو میذاشتم روی شکمم و با نام "دخترم" یا "زینب کوچولو" صدات میکردم. هروقت میشد قرآن رو با صدای بلند میخوندم تا تو هم بشنوی. خلاصه اینکه دخترم من هرکاری از دستم برمیومده و میاد برای اینکه تو خوب تربیت بشی و خوب رشد کنی انجام میدم. دوست دارم با لباس محبت به خدا از تو در مقابل طوفانهای دنیا مراقبت کنم. تو هم مراقب خودت باش دلبندم... ...

همیشه با خود می اندیشیدم هربار که کودکی متولد می شود گویی خالق یکتا کل هستی را دوباره آفریده است. خلقت یک انسان همانقدر عجیب است که خلقت کل عالم هستی؛ با همان شگفتی اولیه که برای هر انسان تفکرکننده ای بوجود می آید. «کن فیکون» می شود. از عدم، وجود و هستی و زندگی شکل می گیرد. آن هم چه وجودی که اشرف مخلوقات است. روزی که هستی ات را به چشم دیدم علمم به یقین مبدل شد. هربار که نگاهت می کردم در تعجب فرو میرفتم؛ که چگونه  از هیچ، چنین موجود ظریفی خلق شده است. با این هیأت و شکل زیبا؛ با این دستها و پاها و انگشتان و چشم و.... به گفته دکترشریعتی دو خلقت عظیمی که از خالق یکتا سرزده است، خلقت "وجود" از عدم و خلقت "زندگی&...